Czuja
Czuja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. rzeka w Rosji, w Buriacji i obwodzie irkuckim; prawy dopływ Leny[1]; zob. też Czuja w Wikipedii
- (1.2) geogr. rzeka w Rosji, na Ałtaju, prawy dopływ Katuni; zob. też Czuja (dopływ Katunia) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Czuja Czuje dopełniacz Czui Czui celownik Czui Czujom biernik Czuję Czuje narzędnik Czują Czujami miejscownik Czui Czujach wołacz Czujo Czuje
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-2) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Czui • nad Czują • Czuja wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Czui • pływać / płynąć Czują
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) Чуя ż; (1.2) Чуя ż
- czeski: (1.1) Čuja
- francuski: (1.1) Tchouïa
- niemiecki: (1.1) Tschuja
- rosyjski: (1.1) Чуя ż; (1.2) Чуя ż
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 232.