wysokobiałkowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wysokobiałkowy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌvɨsɔkɔbʲjawˈkɔvɨ], AS[vysokobʹi ̯au̯kovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający duży procent zawartości białka, dostarczający organizmowi dużo białka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Do głównych surowców wysokobiałkowych pochodzenia roślinnego zaliczamy rzepak i strączkowe gruboziarniste: bobik, łubin, groch[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) niskobiałkowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maria Osek, Rzepak i bobik jako krajowe źródło białka w żywieniu świń, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.