tercjan

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tercjan (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈtɛrʦ̑ʲjãn], AS[tercʹi ̯ãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. woźny szkolny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pedel, bedel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tercjanowa ż, tercja ż, tercjarz m, tercjarka ż, tercet m, tercyna ż, sestercja ż, tercyl m, Tercjusz m, Tercjanna ż
przym. tercyjny, tercetowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. tertianusnależący do trzeciej grupy ludzi[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: woźny
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „tercjan” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.