rzeszowianin
rzeszowianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌʒɛʃɔˈvʲjä̃ɲĩn], AS: [žešovʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Rzeszowa[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Rzeszowa, urodzona w Rzeszowie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rzeszowianin rzeszowianie dopełniacz rzeszowianina rzeszowian celownik rzeszowianinowi rzeszowianom biernik rzeszowianina rzeszowian narzędnik rzeszowianinem rzeszowianami miejscownik rzeszowianinie rzeszowianach wołacz rzeszowianinie rzeszowianie depr. M. i W. lm: (te) rzeszowiany[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany rzeszowianin • szanowni / drodzy rzeszowianie!
- (1.2) rodowity rzeszowianin • rzeszowianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Rzeszów m, Rzeszowszczyzna ż, Rzeszowskie n, Rzeszowianin m, Rzeszowianka ż
- forma żeńska rzeszowianka ż
- przym. rzeszowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „rzeszowianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „rzeszowianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.