koroniec siodłaty

koroniec siodłaty (język polski)

koroniec siodłaty (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. Goura cristata, gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych; zob. też koroniec siodłaty w Wikipedii

(1.2) ornit. ptak z gatunku koroniec siodłaty (1.1)

odmiana:

(1.1) blm, związek zgody;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	koroniec siodłaty
dopełniacz	korońca siodłatego
celownik	korońcowi siodłatemu
biernik	korońca siodłatego
narzędnik	korońcem siodłatym
miejscownik	korońcu siodłatym
wołacz	korońcu siodłaty

(1.2) związek zgody;

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koroniec siodłaty	korońce siodłate
dopełniacz	korońca siodłatego	korońców siodłatych
celownik	korońcowi siodłatemu	korońcom siodłatym
biernik	korońca siodłatego	korońce siodłate
narzędnik	korońcem siodłatym	korońcami siodłatymi
miejscownik	korońcu siodłatym	korońcach siodłatych
wołacz	korońcu siodłaty	korońce siodłate

przykłady:

(1.2) Nie mamy w naszej ptaszarni korońców siodłatych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) koroniec

(1.2) koroniec

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) gatunek

(1.2) ptak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) western crowned pigeon, common crowned pigeon, blue crowned pigeon
• czeski: (1.1) korunáč modrý m
• niemiecki: (1.2) Krontaube ż, Blauschopf-Krontaube ż, Blaubrust-Krontaube ż

źródła: