hurrapatriotyzm
hurrapatriotyzm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌxurːapaˈtrʲjɔtɨsm̥], AS: [χu•rapatrʹi ̯otysm̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• akc. pob.• gemin.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik hurrapatriotyzm dopełniacz hurrapatriotyzmu celownik hurrapatriotyzmowi biernik hurrapatriotyzm narzędnik hurrapatriotyzmem miejscownik hurrapatriotyzmie[2] wołacz hurrapatriotyzmie[2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. hurrapatriotyczny
- rzecz. hurrapatriotyczność ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Hurrapatriotismus
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia: hurapatriotyzm
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) jingoism
- niemiecki: (1.1) Hurrapatriotismus m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
