czołobitność

czołobitność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest czołobitne; cecha tych, którzy są czołobitni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czołobitność	czołobitności
dopełniacz	czołobitności	czołobitności
celownik	czołobitności	czołobitnościom
biernik	czołobitność	czołobitności
narzędnik	czołobitnością	czołobitnościami
miejscownik	czołobitności	czołobitnościach
wołacz	czołobitności	czołobitności

przykłady:

składnia:

(1.1) czołobitność + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hołdownictwo

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) uległość

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. czołobitny

przysł. czołobitnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. czołobitny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) нізкапаклонства n, рабалепства n

źródła: