brukanie

brukanie (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. przynoszenie ujmy komuś lub czemuś

(1.2) przest. czynienie brudnym

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	brukanie
dopełniacz	brukania
celownik	brukaniu
biernik	brukanie
narzędnik	brukaniem
miejscownik	brukaniu
wołacz	brukanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) brukanie dobrego imienia

(1.2) brukanie odzieży

synonimy:

(1.1) hańbienie, kalanie, plamienie

(1.2) brudzenie, plamienie

antonimy:

(1.1) niebrukanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zbrukanie n

czas. brukać ndk., zbrukać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od brukać

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: