bełchatowianin
bełchatowianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌbɛwxatɔˈvʲjä̃ɲĩn], AS: [beu̯χatovʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Bełchatowa[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Bełchatowa, urodzona w Bełchatowie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bełchatowianin bełchatowianie dopełniacz bełchatowianina bełchatowian celownik bełchatowianinowi bełchatowianom biernik bełchatowianina bełchatowian narzędnik bełchatowianinem bełchatowianami miejscownik bełchatowianinie bełchatowianach wołacz bełchatowianinie bełchatowianie depr. M. i W. lm: (te) bełchatowiany[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany bełchatowianin • szanowni / drodzy bełchatowianie!
- (1.2) rodowity bełchatowianin • bełchatowianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bełchatów m
- forma żeńska bełchatowianka ż
- przym. bełchatowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „bełchatowianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „bełchatowianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
