banderilla

banderilla (język polski)

banderille (1.1) w dłoniach banderillera

wymowa:

(spolszczona) ‹banderija›, ‹banderilja›

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) etn. dziryt z chorągiewką używany podczas corridy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	banderilla	banderille
dopełniacz	banderilli	banderilli
celownik	banderilli	banderillom
biernik	banderillę	banderille
narzędnik	banderillą	banderillami
miejscownik	banderilli	banderillach
wołacz	banderillo	banderille

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) dziryt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. banderillero m

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. banderilla < hiszp. bandera + -illa

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) banderilla
• hiszpański: (1.1) banderilla ż

źródła:

banderilla (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) etn. banderilla

odmiana:

(1.1) lp banderilla; lm banderillas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) stick

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. banderillero

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. banderilla < hiszp. bandera + -illa

uwagi:

źródła:

banderilla (język hiszpański)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) etn. banderilla

odmiana:

(1.1) lm banderillas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. banderillero m

czas. banderillear

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. bandera + -illa

uwagi:

źródła: