Turnica

Turnica (język polski)

wymowa:

homofon: turnica

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. szczyt na Pogórzu Przemyskim, w masywie Działu; zob. też Turnica w Wikipedii

(1.2) geogr. ochr. środ. fitocenotyczny rezerwat przyrody w Polsce, w pobliżu Makowej, w powiecie przemyskim, w województwie podkarpackim; zob. też rezerwat przyrody Turnica w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Turnica	Turnice
dopełniacz	Turnicy	Turnic
celownik	Turnicy	Turnicom
biernik	Turnicę	Turnice
narzędnik	Turnicą	Turnicami
miejscownik	Turnicy	Turnicach
wołacz	Turnico	Turnice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) szczyt, góra

(1.2) rezerwat

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. turnicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• ukraiński: (1.1) Турниця ż

źródła: