благодѣть
благодѣть (język staro-cerkiewno-słowiański)[edytuj]
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- ⰱⰾⰰⰳⱁⰴⱑⱅⱐ
- transliteracja:
- blagodětǐ
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) łaska[1][2]
- (1.2) dobrodziejstwo, pożytek[2]
- (1.3) wdzięczność[2]
- (1.4) cnota[2]
- (1.5) przyjemność[2]
- odmiana:
- (1.1-5) deklinacja IV (i-tematyczna)
przypadek liczba pojedyncza liczba podwójna liczba mnoga mianownik благодѣть благодѣти благодѣти dopełniacz благодѣти благодѣтию благодѣтии celownik благодѣти благодѣтьма благодѣтьмъ, благодѣтемъ biernik благодѣть благодѣти благодѣти narzędnik благодѣтиѭ благодѣтьма благодѣтьми miejscownik благодѣти благодѣтию благодѣтьхъ, благодѣтехъ wołacz благодѣти благодѣти благодѣти
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
