żebraczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

żebraczka (język polski)[edytuj]

żebraczka (1.1)
wymowa:
IPA: [ʒɛˈbraʧ̑ka], AS: [žebračka] ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która żebrze
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikżebraczkażebraczki
dopełniaczżebraczkiżebraczek
celownikżebraczceżebraczkom
biernikżebraczkężebraczki
narzędnikżebraczkążebraczkami
miejscownikżebraczceżebraczkach
wołaczżebraczkożebraczki
przykłady:
(1.1) Na dworcu siedziała jakaś żebraczka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żebraczyna mos, żebrak mos, żebranina ż, żebractwo n, żebranie n, wyżebranie n, żebry lm nmos
czas. żebrać ndk., wyżebrać dk.
przym. żebraczy, żebracki
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. żebrać + -ak
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: żebrak
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=żebraczka&oldid=7464842”