święta Katarzyna zawięzuje adwent łyczkiem, a święty Marcin rzemyczkiem

święta Katarzyna zawięzuje adwent łyczkiem, a święty Marcin rzemyczkiem (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɕfʲjɛ̃nta ˌkataˈʒɨ̃na ˌzavʲjɛ̃w̃ˈzujɛ ˈadvɛ̃nt ˈwɨʧ̑ʲcɛ̃m a‿ˈɕfʲjɛ̃ntɨ ˈmarʲʨ̑ĩn ʒɛ̃ˈmɨʧ̑ʲcɛ̃m], AS: [śfʹi ̯ẽnta katažỹna zavʹi ̯ẽũ̯zui ̯e advẽnt u̯yčʹḱẽm a‿śfʹi ̯ẽnty marʹćĩn žẽmyčʹḱẽm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • zestr. akc.• wym. warsz.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) po dniu św. Katarzyny (25 listopada) należy się przysposobić do adwentowego okresu wyciszenia i przygotować do świąt, zaś na św. Marcina (11 listopada) kończono jesienne prace w polu i gromadzenie zapasów na zimę, stąd wiązanie worków rzemykiem

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) święta Katarzyna adwent zawięzuje, a święty Andrzej poprawuje, święta Katarzyna adwent zaczyna, święta Katarzyna adwent zaczyna, święty Jędrzej jeszcze mędrzej (sic!), święta Katarzyna adwent rozpoczyna, święta Katarzyna adwent zawiązuje, sama hula, pije, a nam zakazuje

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz inne przysłowia o imionach

tłumaczenia:

źródła: