zepsować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zepsować (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) daw. zepsuć (zniszczyć)[1]
(1.2) daw. zepsuć (pogorszyć)[1]
(1.3) daw. zepsuć (zdemoralizować)[1]

czasownik zwrotny dokonany zepsować się (ndk. psować się)

(2.1) daw. zepsuć się, ulec zepsuciu[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Tęskno mi Panie, do kraju tego, gdzie winą jest dużą zepsować gniazdo na gruszy bocianie, bo wszystkim służą. Tęskno mi Panie, do kraju tego, gdzie kruszynę chleba podnoszą z ziemi przez uszanowanie, dla darów nieba[2]
(1.3) A prorok, który by hardością zepsowany chciał mówić w imię moje, czegom mu ja nie przykazał, żeby mówił, […] zabit będzie[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zepsuć
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zepsować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Stanisław ELMER, Gazeta Krakowska, 2005-08-16, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Biblia w przekładzie ks. Wujka, Księga Powtórzonego Prawa, 18. rozdział, 20. werset.