zepsuć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zepsuć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈzɛpsuʨ̑], AS[zepsuć] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) zniszczyć, uszkodzić w sposób uniemożliwiający działanie
(1.2) zmienić coś na gorsze

czasownik zwrotny dokonany zepsuć się (ndk. psuć się)

(2.1) o sprzęcie: przestać działać
(2.2) o jedzeniu: zgnić, nie być przydatnym do spożycia
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Mój syn zepsuł już wiele zabawek.
(1.2) Źle dobrany przykład zepsuł jego wystąpienie.
(2.1) Ten stary telewizor znów się zepsuł.
(2.1) W moim samochodzie zepsuł się silnik.
(2.2) Owoce zepsuły się, bo nikt ich nie kupował.
składnia:
kolokacje:
(1.2) zepsuć zabawę
synonimy:
antonimy:
(1.1) naprawić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. psuj m, psucie n, zepsucie n, psujon mzw/mos
czas. psuć ndk.
związki frazeologiczne:
zepsuć humorchwast się nie zepsujełatwiej dobre zepsuć niż złe naprawićswawola każdego zepsuje
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: