wyrobnik

wyrobnik (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨˈrɔbʲɲik], AS: [vyrobʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. osoba wynajmująca się do prac fizycznych

(1.2) pot. lekcew. osoba wykonująca jakąś pracę, często żmudną i ciężką, bez zaangażowania i talentu, często tylko dla pieniędzy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wyrobnik	wyrobnicy
dopełniacz	wyrobnika	wyrobników
celownik	wyrobnikowi	wyrobnikom
biernik	wyrobnika	wyrobników
narzędnik	wyrobnikiem	wyrobnikami
miejscownik	wyrobniku	wyrobnikach
wołacz	wyrobniku	wyrobnicy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) najemnik

(1.2) chałturzysta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyrobnictwo n, wyrabianie n, wyrób m

forma żeńska wyrobnica ż

czas. wyrabiać ndk., wyrobić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) peon
• czeski: (1.1) nádeník m
• niemiecki: (1.1) Lohnarbeiter, Tagelöhner
• ukraiński: (1.1) виробник m
• wilamowski: (1.1) łūnāter m

źródła: