wentylator
wentylator (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) elektr. urządzenie w formie śmigła napędzanego silnikiem, wywołującego wiatr, stosowane do schładzania pomieszczeń, urządzeń elektrycznych lub w celu stworzenia sztucznego ciągu w kanałach wentylacyjnych, w piecach hutniczych itp.; zob. też wentylator w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wentylator wentylatory dopełniacz wentylatora wentylatorów celownik wentylatorowi wentylatorom biernik wentylator wentylatory narzędnik wentylatorem wentylatorami miejscownik wentylatorze wentylatorach wołacz wentylatorze wentylatory
- przykłady:
- (1.1) Na podróż musimy sobie kupić kieszonkowe wentylatory. Podobno we Francji będą straszne upały.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) włączyć / wyłączyć / uruchomić / zatrzymać wentylator • wentylator (do) komputera • wentylator procesora
- synonimy:
- (1.1) wiatrak, wiatraczek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wentyl m, wentylacja ż, wentylowanie n, przewentylowanie n, wentylatornia n
- czas. wentylować ndk., przewentylować dk.
- przym. wentylatorowy, wentylacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ventilator, fan, exhauster
- baskijski: (1.1) haizagailu
- białoruski: (1.1) вентылятар m
- bułgarski: (1.1) вентилатор m
- duński: (1.1) ventilator w
- hiszpański: (1.1) ventilador m
- kazachski: (1.1) желдеткіш
- niemiecki: (1.1) Ventilator m, Lüfter m, Kühlluftgebläse n
- nowogrecki: (1.1) ανεμιστήρας m
- rosyjski: (1.1) вентилятор m, ветрогон m
- szwedzki: (1.1) fläkt w
- tuvalu: (1.1) ili
- ukraiński: (1.1) вентилятор m
- włoski: (1.1) ventilatore m
- źródła: