Przejdź do zawartości

wiatraczek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wiatraczek (język polski)

[edytuj]
wiatraczek (1.2) z plastiku
wiatraczek (1.3) komputerowy
wymowa:
IPA[vʲjaˈtrat͡ʃɛk], AS[vʹi ̯atraček], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od wiatrak
(1.2) zabawka przypominająca kształtem skrzydła wiatraka lub poruszająca się tak jak one; zob. też wiatraczek w Wikipedii
(1.3) mały wentylator
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Potem wystrugał sobie kolumnę; próbował, obciosywał, ustawiał, nareszcie wybudował mały wiatraczek, który na wietrze obracał mu się tak, jak tamten za Wisłą.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) zabawka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiatr m, wietrzyk m, wiatrak m
przym. wiatrowy, wiatraczny, wiatrakowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: wiatrak
źródła:
  1. Bolesław Prus „Antek