turbulencja

turbulencja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chaotycznie poruszające się wiry i strumienie powietrza w atmosferze ziemskiej

(1.2) ruch cieczy lub gazu, w którym tory poszczególnych elementów cieczy lub gazu przecinają się ze sobą w chaotyczny sposób

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	turbulencja	turbulencje
dopełniacz	turbulencji	turbulencji
celownik	turbulencji	turbulencjom
biernik	turbulencję	turbulencje
narzędnik	turbulencją	turbulencjami
miejscownik	turbulencji	turbulencjach
wołacz	turbulencjo	turbulencje

przykłady:

(1.1) Wbita paznokciami w siedzenie pasażera przede mną próbuję przetrwać te cholerne turbulencje.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zawirowanie, wstrząs

(1.2) wirowanie, zawirowanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. turbulencyjka ż

przym. turbulencyjny

tem. słow. turbo-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) turbulence; (1.2) turbulence
• baskijski: (1.1) turbulentzia; (1.2) turbulentzia
• bułgarski: (1.1) турбулентност ż
• kataloński: (1.1) turbulència ż

źródła: