Przejdź do zawartości

strumień

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

strumień (język polski)

[edytuj]
strumień (1.1)
strumień (1.2)
wymowa:
IPA[ˈstrũmʲjɛ̇̃ɲ], AS[strũmʹi ̯ė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geogr. hydrol. mały naturalny ciek wodny; zob. też strumień w Wikipedii
(1.2) ciecz lejąca się wąskim pasmem
(1.3) przen. duża ilość poruszających się osób lub rzeczy
(1.4) inform. transmisja dostarczająca na życzenie skompresowane dane multimedialne przez Internet
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) W górach, między skałami płynie wartki strumień.
(1.2) Z pękniętej rynny leci strumień wody.
(1.3) Ze wsi do miast napływał nieprzerwany strumień ludzi.
składnia:
kolokacje:
(1.1) leśny / górski strumień • w dół / w górę strumienia
synonimy:
(1.1) strumyk, rzeczka, potok, struga
(1.2) struga, strużka
(1.3) potok
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strumienica ż
zdrobn. strumyk m, strumyczek m
przym. strumieniowy, strumienicowy
związki frazeologiczne:
łaska boska między mostem a strumieniemstrumień myślistrumień świadomości
etymologia:
prasł. *strumy, *strumene (B: *strumenь) 'to, co płynie' < praindoeur. *sreu̯- + *-men- 'płynąć, ciec' (ze słowiańskim wstawnym -t-)
uwagi:
zob. też strumień (ujednoznacznienie) w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła: