truteń

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: truten

truteń (język polski)[edytuj]

truteń (1.1)
wymowa:
IPA[ˈtrutɛ̃ɲ], AS[trutẽń], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ent. pszcz. samiec pszczoły miodnej; zob. też truteń w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. przen. pejor. mężczyzna, który nie pracuje, a żyje cudzym kosztem
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przest. trąd, przest. trut; gw. (Górny Śląsk) trąt
(2.1) darmozjad, próżniak, leń, nierób, obibok
antonimy:
hiperonimy:
(2.1) pasożyt
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trutówka ż, trutowisko n, trut mzw
przym. trutowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. trucień
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Owady
tłumaczenia:
źródła:
  1. Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 1064.