trut

trut (język polski)

trut (1.1)

wymowa:

IPA: [trut], AS: [trut]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) przest. ent. pszcz. truteń

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trut	truty
dopełniacz	truta	trutów
celownik	trutowi	trutom
biernik	truta	truty
narzędnik	trutem	trutami
miejscownik	trucie	trutach
wołacz	trucie	truty

przykłady:

(1.1) Najsłabszemi zaś są szczęki u trutów, gdy te ich nigdy używać nie potrzebują. (sic!)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) truteń, przest. trąd, trucień

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pszczoła

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. truteń m, trutówka ż, trutowisko n

przym. trutowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

trut (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) icht. pstrąg

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. truto

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. trout

uwagi:

źródła: