truten

truten (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, forma fleksyjna

(1.1) forma określona l. poj. od trut

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów przeszły bierny (perfektparticip) od tryta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: