troisty

troisty (język polski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) książk. odznaczający się troistością

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	troisty		troista	troiste	troiści	troiste
dopełniacz	troistego		troistej	troistego	troistych
celownik	troistemu		troistej	troistemu	troistym
biernik	troistego	troisty	troistą	troiste	troistych	troiste
narzędnik	troistym		troistą	troistym	troistymi
miejscownik	troistym		troistej	troistym	troistych
wołacz	troisty		troista	troiste	troiści	troiste
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Nazwa tryptyk nawiązuje do troistej budowy oraz liturgicznej genezy oratoriów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) troisty charakter / podział • proszek troisty • zwój troisty • troista natura • Troista Turnia • Troisty Bóg • Troisty Wodospad • troisty w osobach

synonimy:

(1.1) trójdzielny, trychotomiczny, potrójny, trojaki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trzy n, troistość ż, trojaczki nmos, trójka ż, trója ż, trójeczka ż, potrajanie n, trojenie n, trojaczek mrz, trójnik mrz, trójniak mzw/mrz, triada ż

czas. troić ndk., troić się ndk., potrajać ndk., potroić dk.,

przym. trójkowy

przysł. troiście

licz. trzy, troje, trzeci

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. troje + -isty

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: