trójka

trójka (język polski)

trzy trójki (1.1) na tabliczce

siedem trójek (1.1), cztery czwórki i dwie piątki na świadectwie

trójka (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈtrujka], AS: [trui ̯ka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nazwa cyfry 3

(1.2) ocena dostateczna w szkole

(1.3) trzy osoby, troje zwierząt, lub, rzadziej, trzy przedmioty

(1.4) trzy trafione liczby w totolotku

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trójka	trójki
dopełniacz	trójki	trójek
celownik	trójce	trójkom
biernik	trójkę	trójki
narzędnik	trójką	trójkami
miejscownik	trójce	trójkach
wołacz	trójko	trójki

przykłady:

(1.2) To niesprawiedliwe, nauczycielka wstawiła mi plus trójkę a miałem prawie wszystko dobrze!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) dostateczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trojenie n, potrajanie n

zdrobn. trójeczka ż

zgrub. trója ż

przym. potrójny

licz. troje, trzy

tem. słow. trój-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: oceny w polskiej szkole • jedynka • dwójka • trójka • czwórka • piątka • szóstka

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 3

• angielski: (1.2) C; (1.3) trinity
• arabski: (1.3) ثلاثية ż, ثالوث m
• esperanto: (1.1) trio
• ukraiński: (1.1) трійка ż
• włoski: (1.4) terno m

źródła: