treblinczanka

treblinczanka (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mieszkanka Treblinki

(1.2) kobieta pochodząca z Treblinki, urodzona w Treblince

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	treblinczanka	treblinczanki
dopełniacz	treblinczanki	treblinczanek
celownik	treblinczance	treblinczankom
biernik	treblinczankę	treblinczanki
narzędnik	treblinczanką	treblinczankami
miejscownik	treblinczance	treblinczankach
wołacz	treblinczanko	treblinczanki

przykłady:

(1.2) Babka Celina, treblinczanka z krwi i kości, dobrze znała historię parafii.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wybitna / znana treblinczanka • szanowne / drogie treblinczanki!

(1.2) rodowita treblinczanka • treblinczanka z krwi i kości / z urodzenia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mieszkanka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Treblinka ż

forma męska treblinczanin mos

przym. treblinecki

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Treblinka + -anka

uwagi:

(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą.

tłumaczenia:

źródła: