szacun
szacun (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
wykrzyknik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szacun szacuny dopełniacz szacuna szacunów celownik szacunowi szacunom biernik szacun / szacuna[3] szacuny narzędnik szacunem szacunami miejscownik szacunie szacunach wołacz szacunie szacuny - (2.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Szacun za zawziętość, stary.
- (2.1) Co tu ukrywać, przyłożyłeś się do matury. Szacun!
- składnia:
- (1.1) szacun + za B.
- synonimy:
- antonimy:
- (2.1) słabo
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „szacun” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Hasło „szacun” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Hasło „szacun” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.