szacun

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szacun (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pot. swoiste uznanie i względy okazywane komuś lub czemuś[1]

wykrzyknik

(2.1) pot. wykrzyknik wyrażający uznanie[2]
odmiana:
(1.1)
(2.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Szacun za zawziętość, stary.
(2.1) Co tu ukrywać, przyłożyłeś się do matury. Szacun!
składnia:
(1.1) szacun + za B.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(2.1) słabo
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. szacunek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szacun” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szacun” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szacun” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.