Przejdź do zawartości

spójny

Przejrzana
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ˈspujnɨ], AS[spui ̯ny]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jednolity, tworzący jedną całość, zwarty[1]
(1.2) logiczny, konsekwentny, harmonicznie powiązany
(1.3) mat. o zbiorze w przestrzeni metrycznej, figurze geometrycznej, grafie posiadający drogę od każdego punktu / wierzchołka grafu do każdego innego, przebiegającą w całości wewnątrz; pot. składający się z jednego kawałka
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Wiek XIX był dla niemieckiej mediewistyki czasem urodzaju. Przyniósł krytyczne edycje podstawowych źródeł oraz spójne interpretacje ukształtowane pod widocznym wpływem ewolucjonizmu[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) koherentny, spoisty, zwarty, zwięzły[3]
(1.2) jednolity, koherentny, konsekwentny, logiczny[3]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spójność ż, spojenie n, spojówka ż, spoina ż, spójnik mrz
czas. spajać, spoić, zespoić
przysł. spójnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „spójny” w: SJP.pl.
  2. Karol Modzelewski, Barbarzyńska Europa, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. 3,0 3,1 synonimy.ux.pl.