sabataizm
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
sabataizm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. hist. religijny ruch mesjanistyczny w judaizmie, założony w połowie XVII wieku przez Szabetaja Cewi; zob. też sabataizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sabataizm sabataizmy dopełniacz sabataizmu sabataizmów celownik sabataizmowi sabataizmom biernik sabataizm sabataizmy narzędnik sabataizmem sabataizmami miejscownik sabataizmie[1] sabataizmach wołacz sabataizmie[1] sabataizmy
- przykłady:
- (1.1) W odróżnieniu od zwolenników kabały praktycznej sabataizm głosił radość życia oraz złączenie się z Bogiem przez ekstazę[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) szabataizm, sabbatanizm
- antonimy:
- hiponimy:
- (1.1) donmeh
- holonimy:
- (1.1) judaizm
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sabat mos/mrz, sabataista m, sabataistka ż
- przym. sabataistyczny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Sabbatianismus m
- rosyjski: (1.1) саббатианство n
- węgierski: (1.1) sabbatizmus
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Marian Fuks, Żydzi polscy. Dzieje i kultura, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1982, ISBN 8322320019, s. 25.