sabataizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sabataizm (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. hist. religijny ruch mesjanistyczny w judaizmie, założony w połowie XVII wieku przez Szabetaja Cewi; zob. też sabataizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W odróżnieniu od zwolenników kabały praktycznej sabataizm głosił radość życia oraz złączenie się z Bogiem przez ekstazę[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) szabataizm, sabbatanizm
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ruch religijny, herezja
hiponimy:
(1.1) donmeh
holonimy:
(1.1) judaizm
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sabat mos/mrz, sabataista m, sabataistka ż
przym. sabataistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Sabataj + -izm
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Marian Fuks, Żydzi polscy. Dzieje i kultura, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1982, ISBN 8322320019, s. 25.