rybitwa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rybitwa (język polski)[edytuj]

rybitwa (1.1)
wymowa:
IPA[rɨˈbʲitfa], AS[rybʹitfa], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. przypominający mewę ptak zamieszkujący brzegi zbiorników wodnych; zob. też rybitwy w Wikipedii
(1.2) daw. rybołówstwo[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) daw. rybak[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) (…) gdzieniegdzie, nisko nad rzeką, skrzydlatymi punktami przelatywały rybitwy (…)[2]
(2.1) Tęgi z was rybitwa! I jam próbował łowitwy, ale mi rybka srebrna uszła z sieci[3].
(2.1) (…) i rybitwowie, którzy zastawiali więcierze po zarosłych wybrzeżach Rosogi[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) racka
(1.2) rybactwo
(2.1) rybołowca, rybołówca, rybitw
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. narybek mrz, rybak mos/mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rybitwa” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Eliza Orzeszkowa: Nad Niemnem
  3. Augustyn Necel, Krwawy sztorm, Gdynia 1960, s. 38.
  4. Henryk Sienkiewicz, Potop, t. 2, rozdz. IX.