rodzimy

rodzimy (język polski)

srebro rodzime (1.2)

wymowa:

IPA: [rɔˈʥ̑ĩmɨ], AS: [roʒ́ĩmy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o określonym pochodzeniu, wywodzący się z danego ludu, domu, kraju

(1.2) chem. występujący samodzielnie w naturze

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os., lm, ter., tryb oznajmujący zob. rodzić

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	rodzimy		rodzima	rodzime	rodzimi	rodzime
dopełniacz	rodzimego		rodzimej	rodzimego	rodzimych
celownik	rodzimemu		rodzimej	rodzimemu	rodzimym
biernik	rodzimego	rodzimy	rodzimą	rodzime	rodzimych	rodzime
narzędnik	rodzimym		rodzimą	rodzimym	rodzimymi
miejscownik	rodzimym		rodzimej	rodzimym	rodzimych
wołacz	rodzimy		rodzima	rodzime	rodzimi	rodzime

przykłady:

(1.1) W przeszłości w tej retorcie wytwarzała się szczególna substancja przez wzajemne działanie na siebie pierwiastków importowanych i rodzimych.

składnia:

kolokacje:

(1.2) arsen / bizmut rodzimy • srebro / złoto / żelazo rodzime • miedź / rtęć / siarka rodzima

synonimy:

(1.1) swojski

(1.2) wolny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rodzimość

czas. narodzić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: rodzinny

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) native, vernacular; (1.2) native
• arabski: (1.1) بلدي
• hiszpański: (1.1) nativo, autóctono, indígena; (1.2) nativo
• interlingua: (1.1) indigene, nativo
• kaszubski: (1.1) domôcy
• rosyjski: (1.1) родной
• sanskryt: (1.1) निज
• szkocki gaelicki: (1.1) dùthchasach
• turecki: (1.1) yerli

źródła: