powodzenie

powodzenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔvɔˈd͡zɛ̃ɲɛ], AS: [povoʒẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od powodzić

(1.2) sukces

(1.3) atrakcyjność w oczach innych

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	powodzenie	powodzenia
dopełniacz	powodzenia	powodzeń
celownik	powodzeniu	powodzeniom
biernik	powodzenie	powodzenia
narzędnik	powodzeniem	powodzeniami
miejscownik	powodzeniu	powodzeniach
wołacz	powodzenie	powodzenia

przykłady:

(1.2) Polska reprezentacja od lat z powodzeniem uczestniczy w mistrzostwach świata w siatkówce.

(1.2) Uczę się gruzińskiego bez powodzenia od roku.

(1.2) Jego/jej największą aspiracją jest mieć powodzenie w życiu.

(1.3) Franek miał powodzenie u kobiet.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. powodzić się, powodzić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) success
• arabski: (1.2) حظ, فلاح, يمن
• duński: (1.2) held n
• hiszpański: (1.2) éxito m; (1.3) éxito m
• nowogrecki: (1.2) επιτυχία ż, προκοπή ż; (1.3) επιτυχία ż, προκοπή ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.2)
• rosyjski: (1.1) удача ż, везение n; (1.3) успех m
• tybetański: (1.2) དམར
• ukraiński: (1.2) у́спіх m; (1.3) у́спіх m
• wilamowski: (1.1) mynkiyt ż

źródła: