Przejdź do zawartości

pachnący

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pachnący (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[paxˈnɔ̃nt͡sɨ], AS[paχnõncy], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od: pachnąć, pachnieć

przymiotnik

(2.1) taki, który wydziela łatwo wyczuwalny zapach, najczęściej przyjemny
(2.2) bot. człon nazwy roślin charakteryzujących się intensywnym zapachem
odmiana:
(2.1-2)
przykłady:
(2.1) Róże bardziej pachnące od fiołków.
(2.1) Ludzie pachnący prażonym bobem, który nosili w zanadrzu, a przy tym wiecznie schrypnięci i spotnieli od gry w morę po rogach ulic i perystylach, nie zasługiwali w jego oczach na miano ludzi.[1]
składnia:
kolokacje:
(2.2) czapetka pachnącafiołek pachnącygroszek pachnącymleczaj pachnącytulipan pachnący
synonimy:
(2.1-2) wonny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pachnidło n
czas. pachnąć, pachnieć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Henryk Sienkiewicz Quo vadis, rozdział II