ornecianin
ornecianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Ornety
- (1.2) osoba pochodząca z Ornety, urodzona w Ornecie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ornecianin ornecianie dopełniacz ornecianina ornecian celownik ornecianinowi ornecianom biernik ornecianina ornecian narzędnik ornecianinem ornecianami miejscownik ornecianinie ornecianach wołacz ornecianinie ornecianie depr. M. i W. lm: (te) orneciany[1]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany ornecianin • szanowni / drodzy ornecianie!
- (1.2) rodowity ornecianin • ornecianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „ornecianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.