ornecki
ornecki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ornecki ornecka orneckie orneccy orneckie dopełniacz orneckiego orneckiej orneckiego orneckich celownik orneckiemu orneckiej orneckiemu orneckim biernik orneckiego ornecki ornecką orneckie orneckich orneckie narzędnik orneckim ornecką orneckim orneckimi miejscownik orneckim orneckiej orneckim orneckich wołacz ornecki ornecka orneckie orneccy orneckie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ornecki rynek / ratusz • Równina Ornecka • ornecka stacja kolejowa • orneckie kamienice / świątynie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Orneta ż, ornecianin m, ornecianka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 219.