opiekuńczość
Wygląd
opiekuńczość (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co opiekuńcze; cecha tych, którzy są opiekuńczy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik opiekuńczość opiekuńczości dopełniacz opiekuńczości opiekuńczości celownik opiekuńczości opiekuńczościom biernik opiekuńczość opiekuńczości narzędnik opiekuńczością opiekuńczościami miejscownik opiekuńczości opiekuńczościach wołacz opiekuńczości opiekuńczości
- przykłady:
- (1.1) Opiekuńczość państwa okresu międzywojennego dotyczyła kontroli nierówności społecznych i empirycznego rozstrzygania napięć.[1]
- (1.1) Mężczyzna – mówię o prawdziwych mężczyznach, a nie o zapitych bydlakach – nastawiony winien być, i to też jest atawizm, na ochronę kobiety, na opiekuńczość. Opiekuńczość kobiety wyraża się w dyktowaniu: ona wie lepiej, co dla jej chłopa jest dobre, co powinien jeść, jak się ubierać, nawet co czytać, modeluje go na swój sposób.[2]
- kolokacje:
- (1.1) ojcowska / matczyna / siostrzana / braterska / kobieca / męska opiekuńczość • opiekuńczość państwa / instytucji
- synonimy:
- (1.1) troskliwość, dbałość
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) nadopiekuńczość
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. opieka ż, opiekun m, opiekunka ż, opiekuństwo n, opiekowanie n, zaopiekowanie n, nadopiekuńczość ż, podopieczny m, podopieczna ż
- czas. opiekować się ndk., zaopiekować się dk.
- przym. opiekuńczy, nadopiekuńczy
- przysł. opiekuńczo, nadopiekuńczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. opiekuńczy + -ość
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[3]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Prace Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych, t. 1, 1997, s. 106
- ↑ Józef Hen Dziennik na nowy wiek, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2009, ISBN 9788374147064
- ↑ Hasło „opiekuńczość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.