nadopiekuńczość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nadopiekuńczość (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nadmierna, niepotrzebna opiekuńczość
odmiana:
(1.1) blm;
przykłady:
(1.1) Agresywny stosunek matki do syna przybiera czasem formę nadopiekuńczości.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) nadopiekuńczość rodziców / dzieci / państwa • nadopiekuńczość rodzicielska / matczyna / ojcowska
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. nadopiekuńczy
przysł. nadopiekuńczo
rzecz. opiekuńczość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nad- + opiekuńczość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wojciech Eichelberger, O co pytają dzieci, Korpus Języka Polskiego [1]