opałka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

opałka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɔˈpawka], AS[opau̯ka]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. naczynie, w którym opała się zboże[1]
(1.2) przest. kobiałka[1]
(1.3) przest. spalony dom, zgliszcze[1]
(1.4) hutn. przest. kosz pleciony z rogoży, wici lub łyka na prętach drewnianych służący do noszenia węgli do wielkiego pieca[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Gospodarz potrząsał opałką, aby pozbyć się plew i kurzu
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) króbka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. opałać
rzecz. opałanie; zdrobn. opałeczka
związki frazeologiczne:
koszałki-opałkikipki-opałki
etymologia:
uwagi:
nie mylić z: opałek
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. III: N-Ó, Warszawa 1900–1927, s. 786.