nosiciel

nosiciel (język polski)

wymowa:

IPA: [nɔˈɕit͡ɕɛl], AS: [nośićel], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) med. organizm zawierający bakterie, wirusy lub w inny sposób dotknięty chorobą, sam nie cierpiący z powodu jej objawów, lecz mogący nią zarażać; zob. też nosiciel w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nosiciel	nosiciele
dopełniacz	nosiciela	nosicieli
celownik	nosicielowi	nosicielom
biernik	nosiciela	nosicieli
narzędnik	nosicielem	nosicielami
miejscownik	nosicielu	nosicielach
wołacz	nosicielu	nosiciele

przykłady:

(1.1) Ten narkoman jest nosicielem wirusa HIV.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nosiciel HIV / białaczki / ospy / …

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niesienie n, noszenie n, znoszenie n, przenoszenie n, nosicielstwo n, nosze nmos lm, nośność ż, przenośność ż, noszowy m, nioska ż

forma żeńska nosicielka ż

czas. nieść ndk., nosić ndk., znosić ndk., przenosić ndk., przenieść dk.

przym. nośny, przenośny, noszowy

przysł. nośnie, przenośnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) rzeczownik odmienia się jak wyraz męskoosobowy, nawet jeśli dotyczy zwierząt lub roślin

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) carrier
• białoruski: (1.1) пераносчык m
• francuski: (1.1) porteur m
• hiszpański: (1.1) portador m
• nowogrecki: (1.1) φορέας m
• szwedzki: (1.1) smittobärare w

źródła: