normcore
normcore (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) trend w modzie polegający na ubieraniu się w sposób zwyczajny/normalny i bezpretensjonalny, określany często jako trend na bycie poza trendem
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) osoba ubierająca się w sposób przypominający trend normcore (1.1)
- przykłady:
- (1.1) Niektórzy normcore nazywają nawet antystylem i manifestem autentyczności[1].
- (2.1) (…) rdzenny normcore nie wie, że jego lekceważące podejście do mody od kilku miesięcy jest trendy[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) normcore
- źródła: