trendy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trendy (język polski)[edytuj]

wymowa:
(1.1) ‹trendi›
(2.1) IPA[ˈtrɛ̃ndɨ], AS[trndy], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) modny, na czasie[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M., B., W. lm od: trend
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Lubię być trendy, idę dzisiaj po jakiś nowy ciuch.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cool, dżezi, en vogue, nowomodny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trend m
przym. trendowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. trendy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

trendy (język angielski)[edytuj]

wymowa:
wymowa australijska?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) modny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. trendily
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

trendy (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈtʁɛndi] IPA[ˈtrɛndɪ]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) trendy, trendowy
odmiana:
(1.1)[1][2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Trend m
przym. trendig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: