marra

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Maramaramáramäramäärä

marra (język baskijski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) linia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. marratxo
przym. marradun, marratzaile
czas. marrakatu, marratu
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

marra (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ma.ʁa/
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika marrer
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

marra (język hiszpański)[edytuj]

una marra (1.2)
wymowa:
IPA[ˈma.ra]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) luka, pustka, puste miejsce
(1.2) młot kamieniarski[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od marrar
(2.2) 2. os. lp () trybu rozkazującego (imperativo) od marrar
odmiana:
(1) lm marras
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) falta, hueco, oquedad
(1.2) almádena, almádana, almádina, almadaneta, almadeneta, almaganeta, (Honduras) almágana
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) czas. marrar; rzecz. marrón m, marro m, marrillo m
(1.2) czas. marrear; rzecz. marrazo m, marrón m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) hiszp. marrar < daw. hiszp. marrir < germ. *marrjanprzeszkadzać
(1.2) łac. marra
uwagi:
źródła:
  1. Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 493.

marra (język łaciński)[edytuj]

marra (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hak, zaczep[1]
odmiana:
(1.1) marra, marrae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „marra” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 410.

marra (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/'mar.ra/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roln. graca, motyka
(1.2) mar. ramię kotwicy[1]
odmiana:
(1.1-2) lp marra; lm marre
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. marra
uwagi:
źródła:
  1. Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.