motyka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

motyka (język polski)[edytuj]

motyka (1.1)
wymowa:
IPA[mɔˈtɨka], AS[motyka]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ogrod. roln. proste narzędzie rolnicze służące m.in. do spulchniania ziemi; zob. też motyka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rolnik kopał motyką w ziemi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. pozn. dziabka, reg. pozn. haczka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) narzędzie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. motykowanie n
zdrobn. motyczka ż
czas. motykować ndk.
przym. motykowy
związki frazeologiczne:
porywać się z motyką na księżycporywać się z motyką na słońce
etymologia:
uwagi:
por. gracka • kopaczka
tłumaczenia:
źródła:

motyka (język czeski)[edytuj]

motyka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) motyka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. motyčka
związki frazeologiczne:
když pánbůh dopustí, i motyka spustí
etymologia:
uwagi:
źródła:

motyka (język słowacki)[edytuj]

motyka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) motyka[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. motyčka ż
związki frazeologiczne:
keď Pánboh dá, aj motyka vystrelíkeď pánboh dopustí, aj motyka spustí
etymologia:
uwagi:
źródła: