mangel

mangel (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) brak

(1.2) wada, defekt, usterka

odmiana:

(1.1) en mangel, mangelen/manglen, mangler, manglerne

przykłady:

(1.1) Hun blev ikke ansat pga. mangel på erfaring. → Nie została zatrudniona z powodu braku doświadczenia.

składnia:

(1.1) mangel på

kolokacje:

(1.1) i mangel af (ngt) → z braku (czegoś)

synonimy:

(1.2) defekt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mangel (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) magiel

odmiana:

(1.1) en mangel, mangeln, manglar, manglarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. mangla

rzecz. mangling

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: