kosztować
Wygląd
kosztować (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany
czasownik przechodni niedokonany (dk. skosztować)
- odmiana:
- (1.1-2) koniugacja IV
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik kosztować czas teraźniejszy kosztuję kosztujesz kosztuje kosztujemy kosztujecie kosztują czas przeszły m kosztowałem kosztowałeś kosztował kosztowaliśmy kosztowaliście kosztowali ż kosztowałam kosztowałaś kosztowała kosztowałyśmy kosztowałyście kosztowały n kosztowałom kosztowałoś kosztowało tryb rozkazujący niech kosztuję kosztuj niech kosztuje kosztujmy kosztujcie niech kosztują pozostałe formy czas przyszły m będę kosztował,
będę kosztowaćbędziesz kosztował,
będziesz kosztowaćbędzie kosztował,
będzie kosztowaćbędziemy kosztowali,
będziemy kosztowaćbędziecie kosztowali,
będziecie kosztowaćbędą kosztowali,
będą kosztowaćż będę kosztowała,
będę kosztowaćbędziesz kosztowała,
będziesz kosztowaćbędzie kosztowała,
będzie kosztowaćbędziemy kosztowały,
będziemy kosztowaćbędziecie kosztowały,
będziecie kosztowaćbędą kosztowały,
będą kosztowaćn będę kosztowało,
będę kosztowaćbędziesz kosztowało,
będziesz kosztowaćbędzie kosztowało,
będzie kosztowaćczas zaprzeszły m kosztowałem był kosztowałeś był kosztował był kosztowaliśmy byli kosztowaliście byli kosztowali byli ż kosztowałam była kosztowałaś była kosztowała była kosztowałyśmy były kosztowałyście były kosztowały były n kosztowałom było kosztowałoś było kosztowało było forma bezosobowa czasu przeszłego kosztowano tryb przypuszczający m kosztowałbym,
byłbym kosztowałkosztowałbyś,
byłbyś kosztowałkosztowałby,
byłby kosztowałkosztowalibyśmy,
bylibyśmy kosztowalikosztowalibyście,
bylibyście kosztowalikosztowaliby,
byliby kosztowaliż kosztowałabym,
byłabym kosztowałakosztowałabyś,
byłabyś kosztowałakosztowałaby,
byłaby kosztowałakosztowałybyśmy,
byłybyśmy kosztowałykosztowałybyście,
byłybyście kosztowałykosztowałyby,
byłyby kosztowałyn kosztowałobym,
byłobym kosztowałokosztowałobyś,
byłobyś kosztowałokosztowałoby,
byłoby kosztowałoimiesłów przymiotnikowy czynny m kosztujący, niekosztujący ż kosztująca, niekosztująca kosztujące, niekosztujące n kosztujące, niekosztujące imiesłów przysłówkowy współczesny kosztując, nie kosztując rzeczownik odczasownikowy kosztowanie, niekosztowanie - (2.1-2) koniugacja IV
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik kosztować czas teraźniejszy kosztuję kosztujesz kosztuje kosztujemy kosztujecie kosztują czas przeszły m kosztowałem kosztowałeś kosztował kosztowaliśmy kosztowaliście kosztowali ż kosztowałam kosztowałaś kosztowała kosztowałyśmy kosztowałyście kosztowały n kosztowałom kosztowałoś kosztowało tryb rozkazujący niech kosztuję kosztuj niech kosztuje kosztujmy kosztujcie niech kosztują pozostałe formy czas przyszły m będę kosztował,
będę kosztowaćbędziesz kosztował,
będziesz kosztowaćbędzie kosztował,
będzie kosztowaćbędziemy kosztowali,
będziemy kosztowaćbędziecie kosztowali,
będziecie kosztowaćbędą kosztowali,
będą kosztowaćż będę kosztowała,
będę kosztowaćbędziesz kosztowała,
będziesz kosztowaćbędzie kosztowała,
będzie kosztowaćbędziemy kosztowały,
będziemy kosztowaćbędziecie kosztowały,
będziecie kosztowaćbędą kosztowały,
będą kosztowaćn będę kosztowało,
będę kosztowaćbędziesz kosztowało,
będziesz kosztowaćbędzie kosztowało,
będzie kosztowaćczas zaprzeszły m kosztowałem był kosztowałeś był kosztował był kosztowaliśmy byli kosztowaliście byli kosztowali byli ż kosztowałam była kosztowałaś była kosztowała była kosztowałyśmy były kosztowałyście były kosztowały były n kosztowałom było kosztowałoś było kosztowało było forma bezosobowa czasu przeszłego kosztowano tryb przypuszczający m kosztowałbym,
byłbym kosztowałkosztowałbyś,
byłbyś kosztowałkosztowałby,
byłby kosztowałkosztowalibyśmy,
bylibyśmy kosztowalikosztowalibyście,
bylibyście kosztowalikosztowaliby,
byliby kosztowaliż kosztowałabym,
byłabym kosztowałakosztowałabyś,
byłabyś kosztowałakosztowałaby,
byłaby kosztowałakosztowałybyśmy,
byłybyśmy kosztowałykosztowałybyście,
byłybyście kosztowałykosztowałyby,
byłyby kosztowałyn kosztowałobym,
byłobym kosztowałokosztowałobyś,
byłobyś kosztowałokosztowałoby,
byłoby kosztowałoimiesłów przymiotnikowy czynny m kosztujący, niekosztujący ż kosztująca, niekosztująca kosztujące, niekosztujące n kosztujące, niekosztujące imiesłów przymiotnikowy bierny m kosztowany, niekosztowany kosztowani, niekosztowani ż kosztowana, niekosztowana kosztowane, niekosztowane n kosztowane, niekosztowane imiesłów przysłówkowy współczesny kosztując, nie kosztując rzeczownik odczasownikowy kosztowanie, niekosztowanie
- przykłady:
- (1.1) Cukierki kosztują piętnaście złotych.
- (1.2) Zdobycie złotego medalu kosztowało go 10 (dziesięć) lat ciężkich treningów.
- (2.1) Dawniej pan miał niewolnika, który kosztował jego potrawy, aby sprawdzić, czy nie zostały zatrute.
- (2.2) Bosman w każdym porcie kosztował wszelkich uciech.
- kolokacje:
- (1.1) kosztować 2 (dwa) złote • kosztować dużo / mało • wszystko kosztuje
- (2.1) kosztować potrawy / wody / …
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- (2.1) zakazanych nie kosztuj rzeczy
- uwagi:
- (2) chociaż czasownik jest przechodni, zawsze rządzi dopełniaczem (por. przykład (2.1))
- tłumaczenia:
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: smakować
- albański: (1.1) kushton
- angielski: (1.1) cost; (2.2) taste
- arabski: (1.1) كلف
- białoruski: (1.1) каштаваць; (2.1) каштаваць, прабаваць, пробаваць
- chorwacki: (1.1) koštati
- dolnołużycki: (1.1) płaśeś, pot. kóštowaś
- duński: (1.1) koste; (2.2) smage
- esperanto: (1.1) kosti; (2.1) gustumi; (2.2) gustumi
- farerski: (1.1) kosta
- francuski: (1.1) coûter, faire
- górnołużycki: (1.1) płaćić, pot. koštować
- hiszpański: (1.1) costar; (2.1) probar, catar, degustar; (2.2) gustar
- islandzki: (1.1) kosta
- kataloński: (1.1) costar
- litewski: (1.1) kainuoti
- macedoński: (1.1) кошта
- niemiecki: (1.1) kosten
- nowogrecki: (1.1) έχω, κάνω, στοιχίζω, κοστίζω; (2.1) δοκιμάζω, γεύομαι; (2.2) απολαμβάνω, τέρπομαι
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) стоить
- rumuński: (1.1) plăti
- serbski: (1.1) коштати
- slovio: (1.1) cenit (ценит)
- szwedzki: (1.1) kosta, gå på
- ukraiński: (1.1) ко́штувати; (2.1) куштува́ти
- wilamowski: (1.1) kösta; (1.2) kösta
- włoski: (1.1) costare; (1.2) costare; (2.1) assaggiare, prelibare
- wolof: (1.1) jar
- źródła:
- ↑ Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego. Tom 1. A-K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2000, s. 802, ISBN 83-01-13016-4