konserwacja
konserwacja (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) techn. zabiegi mające na celu utrzymywanie czegoś w dobrym stanie i chronienie tego przed zniszczeniem; zob. też konserwacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konserwacja konserwacje dopełniacz konserwacji konserwacji / przest. konserwacyj[1] celownik konserwacji konserwacjom biernik konserwację konserwacje narzędnik konserwacją konserwacjami miejscownik konserwacji konserwacjach wołacz konserwacjo konserwacje
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) konserwacja zabytków
- synonimy:
- (1.1) konserwowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konserwa ż, konserwant mrz, konserwator mos, konserwatysta mos, konserwatyzm mrz, konserwowanie n, konserwatorstwo n
- czas. konserwować ndk., zakonserwować dk.
- przym. konserwacyjny, konserwatorski, konserwatywny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. conservatio
- uwagi:
- nie mylić z: konwersacja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) conservation, maintenance
- bułgarski: (1.1) консервация ż
- duński: (1.1) vedligeholdelse w
- francuski: (1.1) conservation ż, entretien m, restauration ż
- hiszpański: (1.1) conservación ż, mantenimiento m
- łaciński: (1.1) conservatio ż
- niemiecki: (1.1) Erhaltung ż, Konservieren n, Wartung ż
- nowogrecki: (1.1) συντήρηση ż
- węgierski: (1.1) karbantartás
- włoski: (1.1) conservazione ż
- źródła:
- ↑
Hasło „konserwacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
