konserwatysta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

konserwatysta (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌkɔ̃w̃sɛrvaˈtɨsta], AS[kõũ̯servatysta], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) polit. członek partii konserwatywnej lub jej sympatyk
(1.2) książk. osoba przywiązana do tradycji i niechętna wszelkim zmianom
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tradycjonalista; pejor. reakcjonista
(1.2) tradycjonalista, człowiek starej daty
antonimy:
(1.1) postępowiec
(1.2) nowator
hiperonimy:
(1.1) prawicowiec
hiponimy:
(1.1) torys
(1.2) wstecznik, purytanin, ortodoks
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konserwatyzm m, konserwa ż, konserwowanie n
forma żeńska konserwatystka ż
przym. konserwatywny
przysł. konwerwatywnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. conservatist[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „konserwatysta” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.