klaka
klaka (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) grupa osób wynajęta do oklaskiwania widowiska
- (1.2) przen. grupa osób obłudnie popierająca lub chwaląca kogoś licząc na poparcie
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik klaka dopełniacz klaki celownik klace biernik klakę narzędnik klaką miejscownik klace wołacz klako
- przykłady:
- (1.1) Dawniej opłacanie klaki było szeroko przyjętym zwyczajem.
- (1.2) Na salę wszedł premier ze swoją klaką.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- nie mylić z: kloaka
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) claque
- francuski: (1.1) claque
- hiszpański: (1.1) claque
- interlingua: (1.1) claque
- szwedzki: (1.1) klack w
- włoski: (1.1) claque
- źródła: