kawalkada

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kawalkada (język polski)[edytuj]

kawalkada (1.1)
kawalkada (1.1)
wymowa:
IPA[ˌkavalˈkada], AS[kavalkada], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) grupa jeźdźców albo pojazdów jadących gdzieś razem
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po piętnastu minutach siedziała za nim na motocyklu i obejmowała go w pasie, przytulając się do rozgrzanej, czarnej skórzanej kurtki. Pędzili w ryczącej kawalkadzie wielkich motocykli, a długie włosy dziewczyny powiewały za nią jak złoty szal[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kawalkata, kalwakata, kalwakada[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. cavalcade[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Joanna Rudniańska, Miejsca, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Kalwakata” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 212.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kawalkada” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.